Ik was om 7.40 uur wakker en Matthijs niet lang daarna. Emma heeft tot 8.55 uur geslapen. Bij het aanzetten van mijn telefoon kwam ik er achter dat ik geen wifi had. Ook mijn tablet had geen wifi. Gelukkig heeft Matthijs de storing snel op kunnen lossen. Emma en ik konden vanochtend niet zwemmen, want de poolguy is geweest. Dat was niet erg, want we besloten naar Magic Kingdom te gaan. Volgens de Disney app waren de wachttijden daar niet heel lang.
We dachten gratis te kunnen parkeren bij Fort Wilderness Campground, maar dat mocht helaas niet meer, ook niet als je daar ging eten. We parkeerden de auto dan maar gewoon op het Disney terrein. Na probleemloos door de security te zijn gekomen, gingen we met de monorail naar de ingang. De eerste stop was Cosmic Ray’s Starlight Cafe voor de lunch. Er stond een behoorlijke rij voor het bestellen, dus we probeerden via mijn Disney app te bestellen. Het duurde even voor het lukte, onder andere het toevoegen van de creditcard voor de betaling bleek lastig, maar we hoefden niet zo lang op ons eten te wachten. Het eten was prima en werd op het terras genuttigd, aangezien alle tafeltjes binnen bezet waren.
Na het eten gingen we naar Monsters Inc. Laugh Floor, waar je in een soort theater ging zitten de monsters uit Monsters Inc. moppen vertelden. Matthijs vond er niets aan en Emma en ik vonden het niet de moeite waard er nog een keer naar toe te gaan. Daarna volgde de Tomorrowland Transit Authority PeopleMover attractie. Hierbij ga je in een soort treintje langs/door een aantal attracties in Tomorrowland. Heel leuk en redelijk aangenaam qua temperatuur. Terwijl we daarin zaten, zag ik ineens Stitch aan komen lopen. Die bleek naar een fotopunt te zijn gegaan. Hier moest Emma dus ook heen. Na een poosje in de rij te hebben gestaan, was Emma aan de beurt voor de foto’s. De volgende stop was Walt Disney’s Carousel of Progress. Een soort draaiend theater met pratende poppen, die je een reis door de tijd laten maken. Daarna gingen Emma en Matthijs in de Tomorrowland Speedway, waarbij je in een auto door een parcours rijdt.
Ik bleef in de schaduw op een bankje op ze wachten. Ondertussen waren de foto’s van Stitch binnen in de app. Deze heb ik geappt naar Matthijs, zodat hij ze toe kan voegen aan mijn blog. Daarna zijn we met de Walt Disney World Railroad van Fantasyland naar Main Street gereden. Hier aangekomen hadden we dorst gekregen en Emma en ik hadden onze Owala waterfles al leeg. We haalden wat te drinken bij Starbucks in de Main Street Bakery. Matthijs had een Caramel Ribbon Crunch Frappuccino, Emma een Double Chocolaty Chip Creme Frappuccino en ik een Lemonade.
Terwijl we onze drankjes dronken, liepen we onder het kasteel van Doornroosje door naar It’s a Small World. Hier was de wachttijd maar 15 minuten. Ondanks dat het liedje de rest van de dag in mijn hoofd zit, vond ik het nog steeds een hele leuke attractie. Toen we uit de attractie waren, gaf Emma aan dat ze graag naar huis wilde. Dat betekende terug naar de Monorail en naar daarna met het treintje terug naar de auto.
De reis naar huis ging met een omweg, want we hadden weer dorst. Er werd een Wawa tankstation gezocht voor een Mango Passionfruit Refresher. Een heerlijk verfrissend drankje. Onderweg begon het te regenen. Emma wilde thuis eigenlijk nog zwemmen, maar er moest eerst nog gegeten worden en ook hier regende en onweerde het. Het eten bestond uit opgewarmde pasta en perzik als toetje. De rest van de avond werd er gerelaxt en TV gekeken. Om 22.00 uur gingen we naar bed. Het duurde even voor Emma sliep, omdat het bleef bliksemen en het af en toe redelijk dichtbij in leek te slaan. Ik sliep redelijk snel.
