De terugvlucht verliep soepel en zonder problemen, aangekomen rond 9u15 op Flughafen Frankfurt stonden we iets later in de rij voor de kassa van de Aldi(veel klanten 1 kassa open 😉 ), ohnee, de douane..
Half (Duits-)Turkije was blijkbaar ook geland met een ander vliegtuig waardoor de rij met mensen die weigerden Duits te spreken en niet door de automatische paspoortscanner mochten/konden erg lang was. Gelukkig zag een medewerkster van de luchthaven dat en liet een aantal groepjes mensen met EU paspoort een andere ingang nemen waardoor we ineens meteen aan de beurt waren. Nadat de douanebeambte de 3 paspoorten had gescand konden we na een “Gute Reise” door naar de bagageband.
De route vanaf de Terminal waar we aan kwamen tot de douane was bijna een wereldreis, dat hield in dat we erg lang op de koffers moesten wachten aangezien die natuurlijk een soortgelijke route moeten maken alvorens ze ergens op de band gesmeten kunnen worden. Op zich niet direct een ramp alleen vertrok de laatste (gratis)shuttlebus die langs de hotels rijdt om 10u30. Je snapte wel dat als je om 10u10 nog aan de lege bagageband staat je wel wat zenuwachtig begint te worden. Want waar is Arrival Hall B Exit 5.. rond 10u28 hadden we de koffers en al snelrollend zijn we de eerste uitgang die we naar buiten konden lopen door gegaan, dat was Arrival C, met wat spoed doorgelopen toen we in de verte een B zagen staan omdat het inmiddels 10u30 was geworden, om 10u32 stonden we bij B Exit 5.. zou de bus al vertrokken zijn? Er stonden weinig/geen mensen daar te wachten. Wat verderop, te ver weg om te lezen wat er op de bus stond stond er nog 1 te wachten, ineens zag ik daarachter een bus aankomen met de welbekende stickers erop van in dit geval 3 hotels waar de bus langs rijdt. Er stapten veel mensen uit, de bus zat helemaal vol. Wij zijn daarna ingestapt en waren de enige 3 passagiers van die rit, die na de vraag van de Chauffeuse beantwoord werd met Ibis Frankfurt, ook de enige, en directe rit naar ons ‘hotel’ waar we de eerste nacht van onze Florida-vakantie hebben doorgebracht. Ik was zo verstandig geweest een foto te maken van het schema.. dat had ik nl vast niet meer onthouden na 3 weken vakantie.
De auto stond nog op dezelfde plek geparkeerd en in vrijwel dezelfde staat als ik em daar neer gezet had.
Koffers achterin gepakt, rolhoes dichtgetrokken en je ziet niet dat we bepakt en bezakt rondreizen met zo’n ruime Passat. Naast de parkeerplaats bij het Hotel zit ook de Lidl, daar even wat te drinken gehaald voor de terugrit van ca 3,5u naar Vorden. Die 3,5 werden er iets van ruim 5.. bija 320km rijden naar huis toe door Duitsland betekent dat je heel veel snelweg hebt waar ze erg goed zijn in het creëren van Baustellen. Omdat ik niet had kunnen slapen tijdens de vlucht begonnen de oogleden op een gegeven moment zwaar te worden, die naast mij en achterin waren al diverse keren dicht gevallen waardoor nog langer doorrijden niet verstandig was. We zijn er vlak voor (weer) een dikke file van de snelweg af gegaan en een plaats in gereden op zoek naar wat te eten. Dat viel een beetje tegen, uiteindelijk na een hele route gevolgd te hebben door krappe straatjes met aan beide zijden geparkeerde auto’s en veel tegemoetkomend verkeer de laatste afslag naar links niet wilden nemen omdat het een soort woonerfweg was en verkeer vandaan kwam, bleek dat we de volgende afslag alleen maar rechts mochten niet meer bij dat ‘restaurant’ konden komen. Uiteindelijk een tentje gevonden waar we o.a. Currywurst mit Pommes konden eten, dit alle 3 gekozen en na dit hapje afgerekend en wederom onze route vervolgd, we kwamen iig na de vermeende file weer de A3 op en konden de resterende 150 redelijk vlot doorrijden.
Lily had al een tijdje voor het raam zitten wachten omdat Melissa(buurvrouw), die de zorg van Lily op zich had genomen tijdens onze vakantie had verteld dat we vandaag weer thuis zouden komen. Toen we uiteindelijk iets na 17u thuis kwamen was ze vetrokken naar boven en kwam uiteindelijk toen ze ons hoorde binnen komen miauwend naar beneden en ging, zoals ze vaker doet als we even weg zijn geweest meteen even demonstratief de nagels scherpen aan de krab-buis in de woonkamer.
Om de jetlag proberen tegen te gaan is het belangrijk(leert de ervaring) het Nederlandse ritme zoveel mogelijk proberen op te pakken. Emma ging even naar boven om met Lily te knuffelen waar Lily dankbaar gebruik van maakte. Rond 20u30 hebben we besloten toch maar naar bed te gaan.
Ik heb op een toiletsessie na rond 3u ’s nachts (normaal ritme) na heerlijk geslapen en Femke was rond 8u45 uit bed, ik heb nog even om kunnen draaien wat me meestal om door te slapen niet lukt en ben om 10u30 uit bed gegaan, Emma is rond half tien wakker gemaakt door Femke. Tot zover onze zomervakantie 2025 naar Florida. Iedereen bedankt voor het meelezen en tot de volgende blog!
Ik dacht al wat eindigt dat vorige blog abrupt, maar er kwam er nog een!
Wat een wereldreis zeg, rond 9 uur landen en pas 17 uur thuis, pff.
Jullie zullen wel moe zijn.
Bedankt voor het bloggen en succes met de jetlag!